Solliciteren

Na alle stress van de verhuizing, het wonen in een hotel, op zoek naar een huis, zorgen dat alle spullen op zijn plaats komen en het leren kennen van de stad, was een week of drie geleden eindelijk de tijd aangebroken waarop ik het 'normale' leven weer kon gaan oppakken. Even heb ik genoten van de rust, maar toen ook de ramadan zich aandiende, bleek het wel heel rustig te worden. Dingen die in Dubai nog nieuw waren, zijn hier natuurlijk al weer minder interessant en na talloze koppen koffie met voornamelijk Nederlandse expat 'collega's' gaat de lol van het nieuwe mensen leren kennen er ook wel een beetje vanaf. Er blijkt een soort van script te bestaan voor het voeren van een gesprek tijdens een zogenaamde koffie ochtend. Dat gaat ongeveer als volgt:

-Ben jij nieuw hier?
-Ja, vorige maand aangekomen.
-En ben je al een beetje gewend aan de temperatuur?
-Ja, ik heb hiervoor in Dubai gewoond, dus ik weet wat het is.
En jij, hoe lang woon jij al hier?
-...jaar/maanden.
-En waar woon je dan?
-In..... compound. En jij?
-Vlakbij TV roundabout.
-Oh, is daar een compound dan?
-Nee, ik woon niet in een compound.
-Oh, jij woont in een huis! (ze zeggen het echt! Alsof ze zelf in een tent bivakkeren) Is dat niet saai voor de kinderen?
-Ik heb geen kinderen.
-Oh.

Einde gesprek.

Natuurlijk zijn er (gelukkig) ook mensen, waarbij het na deze introductie wel interessant wordt. Zoals met die vrouw die Human Resource Manager bleek te zijn bij een groot architectenbureau. We bleken bij elkaar in de buurt gewoond te hebben (meerdere malen) en we hebben zelfs bij hetzelfde bedrijf gewerkt, hoewel niet tegelijkertijd. Twee weken geleden belde ze me op. Of ik al begonnen was met het zoeken naar een baan, want ze had misschien wel iets voor me. Ze belde precies op tijd en de baan leek me ook nog leuk: Personal Assistant (PA) van de regio directeur. Ik heb nog de volgende dag mijn CV opgestuurd en afgelopen maandag ben ik op sollicitatie gesprek geweest. Dat viel weer even tegen! Het was een behoorlijk pittig gesprek, maar blijkbaar heb ik me er goed doorheen geslagen, want na de ramadan kan ik beginnen! Ik wacht nog op een bevestiging over het salaris en de vakantiedagen, maar daarin zie ik geen problemen. Het zal wel weer even wennen zijn om weer full-time (45 uur/week) aan het werk te zijn, maar ik heb er zin in. Het is een Engels bedrijf met 130 medewerkers in Qatar, die 30 verschillende nationaliteiten hebben. Het kantoor ligt in de stad, op 10 minuten van ons huis (als er geen file staat natuurlijk). Werktijden zijn van 7 tot 5. Ik kan dus nog een uurtje blijven liggen als Eric vertrekt en 's avonds kan ik het eten al weer klaar hebben, voordat hij thuiskomt. Ik krijg 2 dagen weekend (vrijdag en zaterdag) een ongekende luxe in het Midden Oosten.

Over een maandje zullen we weten of het echt zo mooi is als het lijkt.